Het verhaal van Sebas...
Hoi allemaal! Ik ben Sebas, 17 jaar oud en woon in
Nieuwerkerk a/d IJssel...
Ook mijn ouders zijn gescheiden toen ik 6 jaar oud was..
De scheiding verliep moeizaam, mijn broertje en mij werd verteld
dat onze vader met zijn band op tournee was.. Dit was natuurlijk niet
het geval.. Nadat na ruim een half jaar de scheiding was afgehandeld
was de OORLOG uitgebroken!!!
Hiermee begon ook gelijk al het geroddel over en weer tussen
mijn moeder en gezamelijke vrienden van mijn moeder en vader. Onderwerp van gesprek was uiteraard altijd mijn stiefmoeder.
Uiteindelijk werd na maanden een 1e bezoekregeling opgezet. Deze werd na een maandje of 3 acuut stopgezet omdat het domweg gewoon niet uitpakte zoals gewenst.
Mijn vader en stiefmoeder vonden dat ik en mijn broertje maar onder behandeling van jeugdzorg moesten. Mijn moeder weigerde dit in eerste instantie...
Nadat mijn broertje en ik een aantal maanden onder behandeling van jeugdzorg waren geweest werd een 2e bezoekregeling op poten gezet.
Inmiddels was mijn vader toen hertrouwd met mijn stiefmoeder.. Dit verbeterde de situatie natuurlijk ook niet echt, mede natuurlijk omdat mijn broertje en ik gewend waren om op de 1e plaats bij mijn vader te komen, nu moesten wij hem delen met een onbekende vrouw en 2 stiefbroertjes en 1 stiefzusje..
Ook deze bezoekregeling liep op de klippen.
Hierna volgde jaren van depressiviteit van mijn kant... In deze periode heb ik 1 maatschappelijk werker, 3 begeleiders van het R.M.P.I. (waar ik 1 week samen met mijn moeder en broertje intern heb gewoond) en een jeugdpsycholoog versleten. Tot 3 keer toe een falen van jeugdzorg...
Na jaren van geen contact tussen mij en mijn vader kon ik er niet meer tegen! Mijn moeder heeft toen mijn vader opgebeld. Tijdens dit telefoongesprek werd afgesproken dat ik 's zomers met mijn vaders' nieuwe gezin meeging op vakantie naar de camping in Zweeloo, Drenthe. Tijdens deze vakantie ging alles zo goed, ik kon weer lachen, lol maken en had het gigantisch naar mijn zin. Daarom heb ik na deze vakantie toen besloten om bij mijn vader en stiefmoeder te gaan wonen... Mijn moeder heeft dit helaas nooit kunnen respecteren of accepteren. Tot op de dag van vandaag merk ik dat nog in het sporadische contact met mijn moeder. Anyways, toen ik bij mijn vader woonde ging het de eerste paar maanden vrij goed, maar ook dit veranderde. Ik begon steeds meer schijt te hebben aan hun regels die zij mij wilden stellen. Na iets meer dan twee jaar ben ik daar dan ook met knallende ruzie vertrokken. Ik ging weer bij mijn moeder wonen, recht tegen het advies van mijn psycholoog in, die adviseerde mij in een leefgroep te plaatsen. Ook bij mijn moeder barstte de bom, om precies te zijn eind september 2003. De eerste 2 dagen heb ik toen bij een vriend van me, Bob, geslapen. Ik werkte inmiddels full-time bij een broodjeszaak, Showpain, waar ik in mijn schooltijd al part-time werkte. Mijn school heb ik overigens nooit afgemaakt.... Na 2 dagen bij Bob geslapen te hebben, werd ik geweldig opgevangen door Fam van Gelderen, waar ik sinds begin januari 2003 al dag en nacht over de vloer kwam. Een geweldige tijd gehad, voor het eerst van mijn leven voelde ik mij echt THUIS! Sterker nog, nog meer als bij mijn vader en moeder bij elkaar opgeteld!!! Helaas kon ik hier niet blijven, domweg omdat er geen ruimte was.... Daarom zijn toen mijn psycholoog en mijn begeleider van de jeugdreclassering ingeschakeld om een plek te regelen in Fasehuis 'T Roer in Gouda.. Na ruim 3 maanden bij Fam van Gelderen te hebben gewoond, was het zover, IK moest naar 'T Roer (of Das Kampf zoals een vriend van mij, Bas het wel eens noemt!)... Inmiddels zit ik daar nu 1,5 maand, het gaat over het algemeen goed, weinig problemen. De weekenden ben ik uiteraard gewoon weer te vinden in Nieuwerkerk bij Fam van Gelderen en in Taverna natuurlijk! En ja, sorry mensen, op dit moment heb ik even niks meer toe te voegen, ik zal er verder wel nog even over nadenken en dan zet ik het er gewoon bij! In ieder geval de kinderen van Gescheiden ouders: Heel veel sterkte en succes!! Ooit komt alles goed!! Sebas